RİSALE-İ BİRGİVİ, Birgivi Mehmed Efendi, elyazma, deri dönem cildinde, 116 sayfa, 14x10cm.
DÜRRU'L VÂİZÎN (Vaaz kitabı), elyazma, serlevhalı, ilk iki sayfası tahrirli altın cetvelli, diğer tüm sayfaları kırmızı mürekkeple cetvelli, ketebe: Halil bin Süleyman, 202 sayfa, 20x14cm.
ERMENİCE DEFTER (Ermenice şiir çözümleri yapılmış), 70 sayfa yarısı dolu, 22x15cm.
İstanbul’daki Bizans mimari eserlerine dair Rumca akademik kitap çalışması, 80 sayfa tamamı dolu, 28x19cm.
NİKAH FIKHI, elyazma, Arapça, 1077 (1666) tarihli, 106 sayfa, sıvama ebru kapaklı deri dönem cildinde, 21x15cm.
KİTAB-I ŞERH-İ ENMÜZEC, elyazma, Arapça, 135 sayfa, deri sırtlı miklepli dönem cildinde, 20x14cm.
Enmûzec: İlimleri örnekleme. Alimlerin yeterliliklerini göstermek için telif ettikleri yüksek ilmi eserler.
BİR HATTATIN KARALAMALAMA DEFTERİ, 16 sayfa, 6 sayfasında hat karalamaları var 3 sayfasında dua yazılı, 19x13cm.
FIKIH KİTABI, elyazma, Arapça, 1044 (1634) tarihli, sırtı tamir görmüş miklepli dönem cildinde, 180 sayfa, 21x12cm.
MUAMMAYÂT-I MÎR HÜSEYN, Mir Hüseyin Nişâbûrî, elyazma, Farsça, 90 sayfa, şemseli deri dönem cildinde, 19x12cm.
Şair Mir Hüseyin Muammâyî, 15. yüzyılda İran'ın Nişâbûr kentinde yaşamış önemli bir muamma şairidir. Ali Şir Nevâyî ve Mollâ Câmî ile yakın dostluğu olan Mir Hüseyin, muamma söyleme ve çözümü konusunda yazdığı risâlelerle bu alanın öncülerinden kabul edilir. Muammalar, divan şiirinde, başta Esma'ül Hüsna (Allah’ın doksan dokuz güzel ismi) olmak üzere konusu insan ismi olan manzum bilmecelerdir. Kelime "gizli, örtülü, anlaşılması güç veya işaret remiz yoluyla söylenmiş söz" anlamlarına gelir.